Ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια συχνή νόσος που προσβάλλει το 1.5-2% του γενικού πληθυσμού.Η ηλικία έναρξης ποικίλει και μπορεί να πρωτοεμφανιστεί στην παιδική ηλικία ή σε μεγαλύτερη ηλικία(άνω των 40 ετών).Στην πρώτη περίπτωση,με ηλικία έναρξης κάτω των 40 ετών, η ψωρίαση έχει συνήθως πιο έντονη κλινική εικόνα,και υπάρχει συνήθως οικογενειακό ιστορικό ψωρίασης.
.Η ψωρίαση μπορεί να εκλύθεί,εφόσον υπάρχει προδιάθεση,από εξωγενείς και από ενδογενείς παράγοντες.Στους εξωγενείς περιλαμβάνονται η τριβή και η πίεση του δέρματος,ο τραυματισμός του,η πρόκληση ερεθισμού από απορρυπαντικά ή άλλες ερεθιστικές ουσίες.Στους ενδογενείς περιλαμβάνονται –α)λοιμώξεις(συνήθως στρεπτοκοκκικές,αλλά και λοίμωξη με HIV),β)μεταβολικές διαταραχές(υποασβεστιαιμία,παχυσαρκία,μεταβολικό σύνδρομο),γ)φάρμακα(β-ανταγωνιστές,λίθιο,ιντερφερόνη,χλωροκίνη),δ)καταναλωτικές ουσίες(οινόπνευμα,κάπνισμα).
Παθογένεση-Η ψωρίαση είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα,που σχετίζεται με τα Τ- λεμφοκύτταρα.Συγκεκριμένα γίνεται επι τόπου ενεργοποίηση των αυτοαντιδραστικών Τ-λεμφοκυττάρων με συνέπεια την έκκριση φλεγμονωδών κυτοκινών.Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και στην εμφάνιση του εξανθήματος της ψωρίασης.
   Κλινική εικόνα-Η κλασική βλάβη της ψωρίασης είναι ερυθηματώδεις πλάκες,σαφώς αφοριζόμενες,με ταυτόχρονη ύπαρξη λευκωπού λεπιού πάνω στην πλάκα.Οι πλάκες αυτές οι ερυθηματολεπιδώδεις μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα,κυρίως όμως εμφανίζονται σε σημεία τριβής,αγκώνες,γόνατα.Άλλα σημεία συχνής εμφάνισης ψωρίασης είναι οι παλάμες και τα πέλματα,το πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής.
Υπάρχουν δύο κυρίως τύποι ψωρίασης-α)Η εξανθηματικη ψωρίαση που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση πολλαπλών σταγονειδών βλαβών.Είναι σχετικά σπάνια(λιγότερο από το 2% των περιπτώσεων ψωρίασης) και συχνά υποχωρεί από μόνη της.Εμφανίζεται αρκετές φορές μετά από μια στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα.β)Η σταθερή κατά πλάκας ψωρίαση.Είναι πιο ανθεκτική στη θεραπεία,επιμένει για χρόνια.
Θεραπεία ψωρίασης
Α.Τοπική θεραπεία(για περιορισμένη ψωρίαση)

• Τοπικά κορτικοστεροειδή
• Τοπικά σκευάσματα ανθραλίνης.
• Ανάλογα βιταμίνης D.(καλσιτριόλη,καλσιποτριόλη)
• Τοπικά ρετινοειδή(ταζαροτένη)
• Pimecrolimus,tacrolimus.
• UVB-στενού φάσματος(311nm).
• Σκευάσματα πίσσας.

Β.Συστηματική θεραπεία(για εκτεταμένη ψωρίαση).

• Κυκλοσπορίνη
• Ρετινοειδή(ασιτρετίνη)
• Παράγωγα φουμαρικού οξέος.
• Μεθοτρεξάτη.
• Βιολογικοί παράγοντες.
• PUVA.
• UVB-NB.

  Συμπέρασμα-Η ψωρίαση αποτελεί ένα νόσημα δύσκολο στη θεραπεία.Ωστόσο οι βιολογικοί παράγοντες,που έχουν εισαχθεί τα τελευταία χρόνια στη θεραπεία της αποτελούν ένα εξαιρετικό όπλο στα χέρια του δερματολόγου.Γίνεται συνεχής έρευνα στον τομέα της ψωρίασης τα τελευταία χρόνια και αναμένονται νέες ελπιδοφόρες,και εξαιρετικά αποτελεσματικές θεραπείες.Επομένως το μέλλον είναι εξαιρετικά ευοίωνο όσον αφορά την θεραπεία της ψωρίασης.